[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] oorspronkelijk ‘als het ware’ een tweede natuur, Cic.
de fin. V, 25, 74:
Consuetudo (quasi)
altera natura. Spottend zegt men nog:
de gewoonte is erger dan de derdendaagse koorts, de laatste verlaat ons nml. zeer moeilijk, de eerste in het geheel niet.
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/beer004woor01_01/beer004woor01_01_0011.php
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] oorspronkelijk ‘als het ware’ een tweede natuur, Cic.
de fin. V, 25, 74:
Consuetudo (quasi)
altera natura. Spottend zegt men nog:
de gewoonte is erger dan de derdendaagse koorts, de laatste verlaat ons nml. zeer moeilijk, de eerste in het geheel niet.
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/beer004woor01_01/beer004woor01_01_0011.php
Spreekwoorden: (1914)
De gewoonte is (of wordt) een tweede natuurd.w.z. men kan aan iets zoo gewoon raken, dat men het doet, alsof het altijd in onze natuur had gelegen, alsof het ons altijd eigen geweest ware. Deze gedachte dateert uit de oudheid. Ze komt voor bij Aristoteles, Rhetorica, I, 11; Cicero, de Finib. V, 25, ...
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10778
Spreekwoorden: (1914)
De gewoonte is (of wordt) een tweede natuurd.w.z. men kan aan iets zoo gewoon raken, dat men het doet, alsof het altijd in onze natuur had gelegen, alsof het ons altijd eigen geweest ware. Deze gedachte dateert uit de oudheid. Ze komt voor bij Aristoteles, Rhetorica, I, 11; Cicero, de Finib. V, 25, ...
Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10778
Geen exacte overeenkomst gevonden.
